یتیمی انقلابها و مقاومتها
در طول تاریخِ تمام انقلابها، مقاومتها و فداکاریهای ملتهای مختلف بشریت، همواره انقلابها و مقاومتها یتیم و بیکس بودهاند. مورد طعنه قرار گرفتهاند و به کوتاهی در حفظ جان و مال مردم متهم شدهاند، و به کارهای بیفایده و بیهوده نامگذاری شدهاند.
زیرا همیشه این قهرمانیها نابرابر بودهاند؛ نیرویی کم و بیپشتوانه در برابر نیرویی سرکوبگر ایستادهاند. اما در نهایت و پس از طلوع خورشید آزادی، همه در تلاشاند خود را به آن روزهای بزرگ نسبت دهند و برای دستاوردهای آن عجله میکنند.
این نیز در سیرۀ رسولالله (ﷺ) در طول سختیها و فداکاریهای او و یارانش، و طعنه و کنایۀ منافقان، روشن و آشکار است.
﴿الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِن كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللَّهِ قَالُوا أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ وَإِن كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُوا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُم مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَن يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا﴾ [نساء: ۱۴۱]
«آنان که در انتظار [حوادث ناگوار] برای شمایند، پس اگر از جانب خدا فتح و پیروزی نصیب شما شود، میگویند: «مگر ما با شما نبودیم؟» و اگر کافران را بهرهای باشد، میگویند: «مگر ما بر شما تسلط نداشتیم و شما را از [گزند] مؤمنان باز نداشتیم؟» پس خداوند روز قیامت میان شما داوری خواهد کرد و خداوند هرگز بر [زیان] مؤمنان، برای کافران راه [تسلطی] قرار نداده است.»