رهبانیت در دین مسیحیت

رهبانیت در دین مسیحیت 

رهبانیت عبارت است از دوری از جامعه با هدف عبادت، که این هم تعدادی شرط دارد.
شروط راهب شدن از جایی به جای دیگر و از کلیسایی به کلیسای دیگر تغییر میکند.
این هم قطعا بدین دلیل است که رهبانیت ساخته ی کلیسا و رجال دین است نه اینکه از کتاب مقدس سرچشمه گرفته باشد.
برخی از این شروط عبارتند از: خودداری از ازدواج، نداشتن بیماری صعب العلاج، مشخص نمودن سن و سال، مشخص نمودن سطح تحصیلات و چندین شرط دیگر بنا به درخواست کلیسا.
رهبانیت، انحراف است از طبیعت و فطرت انسان با هدف عبادت خداوند که حتی کتاب مقدس نیز به رهبانیت دستور نداده است. خداوند متعال میفرماید: «وَرَهۡبَانِيَّةً ٱبۡتَدَعُوهَا» [و رهبانیتی که خود آن را پدید آوردند. حدید/۲۷]، بلکه رهبانیت به وسیله أتباع آن دین ساخته شد.
انحراف از طبیعت و فطرت، برای شخص مشکل ساز میشود و أتباع مسیحیت از این قاعده مستثنی نیستند.
پیامبر صلی الله علیه و سلم میفرماید: «كُلُّ مَوْلُودٍ يُولَدُ عَلَى الْفِطْرَةِ، فَأَبَوَاهُ يُهَوِّدَانِهِ أَوْ يُنَصِّرَانِهِ أَوْ يُمَجِّسَانِهِ» [هر نوزادی بر فطرت پاک به دنیا می آیند، سپس والدینش او را یهودی یا مسیحی یا مجوسی میکنند. بخاری/۱۳۸۵]
بنابراین هر انسانی بر فطرت متولد میشود و نیاز دارد که بر طبیعت و فطرت خود باقی بماند و این جز با دین اسلام به دست نمی آید همانگونه که خداوند متعال میفرماید: «فَأَقِمۡ وَجۡهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفٗاۚ فِطۡرَتَ ٱللَّهِ ٱلَّتِي فَطَرَ ٱلنَّاسَ عَلَيۡهَاۚ لَا تَبۡدِيلَ لِخَلۡقِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلۡقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ» [پس روی خود را با حق‌گرایی (و اخلاص) به سوی دین آور، فطرت الهی است، که (الله) مردم را بر آن آفریده است، دگرگونی در آفرینش الله نیست، این است دین استوار، و لیکن بیشتر مردم نمی‌دانند. روم/۳۰]
در دین اسلام خودداری از لذتهای مادی در برخی شعائر دینی وجود دارد اما موقت است و زیاد طول نمیکشد، زیرا اسلام به هر دو بعد مادی و روحی اهمیت میدهد. این نیز بدین خاطر است که دین بر پیروانش سخت نشود و از آن بیزار نشوند، همانگونه که خداوند متعال میفرماید: «وَجَٰهِدُواْ فِي ٱللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِۦۚ هُوَ ٱجۡتَبَىٰكُمۡ وَمَا جَعَلَ عَلَيۡكُمۡ فِي ٱلدِّينِ مِنۡ حَرَجٖۚ مِّلَّةَ أَبِيكُمۡ إِبۡرَٰهِيمَۚ هُوَ سَمَّىٰكُمُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ مِن قَبۡلُ وَفِي هَٰذَا لِيَكُونَ ٱلرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيۡكُمۡ وَتَكُونُواْ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِۚ فَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَٱعۡتَصِمُواْ بِٱللَّهِ هُوَ مَوۡلَىٰكُمۡۖ فَنِعۡمَ ٱلۡمَوۡلَىٰ وَنِعۡمَ ٱلنَّصِيرُ» [و در راه الله جهاد کنید، چنانکه سزاوار جهاد (در راه) او است، او شما را بر گزید، و در دین برای شما هیچ سختی (و تنگنایی) قرار نداد، (همان) آیین پدرتان ابراهیم است، او (= الله) پیش از این (در کتب سابقه) و در این (قرآن نیز) شما را مسلمان نامید، تا پیامبر گواه بر شما باشد و شما گواهان بر مردم باشید، پس نماز را بر پا دارید، و زکات را بدهید، و به الله تمسک جویید، که او مولای شماست، چه خوب مولا، و چه خوب یاوری است. حج/۷۸] 

#آستانە_Astana 

@astanaorganization