بمب دودافکن غرب.. غرب چگونه ملت‌ها را با باورهایش فریب می‌دهد؟

یکی از تکنیک‌های فریب‌دهندۀ غرب این است: چیزی را به‌کار می‌برند به نام تکنیک بمب دودافکن (smoke grenade) که این بمب در نظامی‌گری استفاده می‌شود تا دود زیادی ایجاد کند؛ به‌گونه‌ای که دشمن هیچ‌چیزی نبیند و چیزی را از چیز دیگر تشخیص ندهد.

وقتی موج الحاد به دست غرب پدید آمد، همانند بمب دودافکنی بود. از همه سو بر دین‌داران تنگ می‌گرفتند؛ به‌طوری‌که سیل افکارشان را چنان می‌فرستادند که انسان دین‌دار در غرب شرم کند از اینکه بگوید به خدا باور دارم، زیرا آن‌ها باورهای الحادی خود را با نهایت اعتماد به نفس و تمسخر طرف مقابل مطرح می‌کردند. همراه با آن، ده‌ها لابی و صدها سازمان رسانه‌ای و مراکز آکادمیک از آن‌ها پشتیبانی می‌کردند و آن دسته از مسیحیان که پاسخ می‌دادند، به اندازۀ کافی نبودند.

این تکنیک را در آوردن و گسترش موضوعات متعدد به‌کار گرفتند. «ادوارد فیشر» در کتاب «آخرین خرافه» بیان می‌کند که دادگاه کالیفرنیا همجنس‌گرایی و ازدواج همجنس‌گرایان را قانونی کرد و مردم به‌نوعی مستقیم و غیرمستقیم آن را واقعیتی پذیرفته قلمداد کردند، در حالی که چند دهه پیش از آن اگر قانونی می‌شد، مردم متعجب می‌شدند و آن را وحشی‌گری می‌خواندند. اما علت این پذیرش، همان بمب دودافکنی است که ناگهان رسانه‌ها، احزاب سیاسی، هنرمندان هالیوود و تبلیغات خیابانی از آن حمایت می‌کنند. با آمیختن خوب و بد، بمب دودی چشمانت را کور می‌کند و وادارت می‌کند حقایق را آن‌گونه که هست نبینی؛ از این‌رو آن را می‌پذیری.

به همین شکل، فمینیسم که در فرانسه گسترش یافت، ابتدا تلاش می‌کردند اصطلاح «سقط جنین» را رواج دهند، حتی اگر در محدودۀ بد یاد کردن از آن باشد. اما در نهایت، فرآیند سقط جنین عادی شد؛ این به سبب بسیار گفتن و تکرار آن بود که انسان چنان تحت تأثیر بمب قرار می‌گیرد که در درون خود می‌گوید اگر با چیزهایی از این نوع - که پذیرش عمومی یافته - مخالفت کنم، شخصی خرافی و غارنشین قلمداد می‌شوم و از سوی دین سکولاریسم مورد حمله قرار می‌گیرم.

به‌راستی، اگر غبار و دود در چشم کسی باشد، حقیقت و درستی چیزها از او پنهان می‌ماند.

چنان‌که شاعر می‌گوید:
«قد تنكرُ العينُ ضوءَ الشمسِ من رمدٍ ويُنْكِرُ الفَمُ طَعْمَ الماءِ منْ سَقَمِ»

ممکن است چشم به‌سبب خاک و غبار، روشنایی خورشید را با آن بزرگی و درخشندگی نبیند، و دهان نیز به‌سبب بیماری، طعم آب را حس نکند. اما مسلمان باید صاحب فراست و هوشیاری باشد؛ انبوه گمراهان او را چنان نکند که راه راست را گم کند و فراموش نماید. عزیز ما (ﷺ) می‌فرماید: «از فراست مؤمن بترسید، زیرا او با نور خدا می‌نگرد.»

به‌راستی مسلمان باید با نور خدا به موجودات بنگرد تا آن غبار، دود و گمراهی‌ای که پخش می‌شود، بر او تأثیر نگذارد. و این با چنگ زدن به پیام خدا و پیامبر، پذیرفتن میراث و مرجعیت تاریخ و طغیان بر تمام این ناهنجاری‌های مدرن موجود است.