غربی‌ها آدم‌های مزاجی هستند!
وقتی همه چیز به میل آن‌ها باشد، از حقوق زنان و کودکان می‌گویند، برای حیوانات گریه می‌کنند و از برابری و عدالت صحبت می‌کنند؛ زمانی هم که نسبت به خود و کشورهایشان احساس خطر کنند، به‌راحتی تصمیم به پاک‌سازی قومی و نابودی ملت‌ها می‌گیرند.
در قارۀ آمریکا ده‌ها میلیون سرخ‌پوست (مردم بومی) را نابود کردند تا برای خود دولتی بسازند! پس از اشغال سرزمینشان و به بردگی گرفتن زنان و فرزندانشان؛ شروع به ریختن اشک‌تمساح و صحبت از حقوق بشر کردند!
در کشور چاد طی یک دعوت به گفتگو و در یک روز ۴۰۰ عالم مسلمان را سلاخی کردند و آن‌قدر کشتار علیه مردم مسلمان انجام دادند که هویت اسلامی آن کشور را محو کردند.
در الجزایر بیش از یک میلیون نفر که خواهان حقوق خود بودند و قیام کرده بودند را کشتند و آن‌ها را به تروریسم متهم نمودند.
عراق را به داشتن سلاح هسته‌ای متهم کردند که آن را برای خود روا می‌دارند و پس از کشتن هزاران نفر از آن‌ها و ویران کردن و غارت کشورشان؛ گفتند اطلاعات ما اشتباه بود!
در جنگ جهانی دوم ۵۵ میلیون غیرنظامی را کشتند، فقط به این دلیل که نسبت به دولت خود احساس خطر می‌کردند!
در ژاپن فقط در دو روز نیم‌میلیون نفر را با بمب اتم کشتند! در یک نظرسنجی، ۶۵ درصد از مردم آمریکا دوست داشتند که ایالات متحده بیش از دو بمب اتمی علیه ژاپن استفاده می‌کرد!
آن‌ها به نظریۀ «جُرج اوروِل» در مورد انسان و غیرانسان بودن اعتقاد دارند! انگار که آن‌ها انسان هستند و بقیه حیوان! همان‌طور که مردم غزه را حیوانات انسانی اطلاق می‌کردند!
ای مردم! غربی‌ها وقتی موضوع برخلاف منافعشان باشد، آدم‌های روان‌پریش و دیوانه‌ای هستند! اصلاً ما را انسان نمی‌دانند و حق زندگی را برای ما روا نمی‌دارند؛ زمانی که موضوع برخلاف منافع آن‌ها باشد، حاضرند نه‌تنها مردم غزه، بلکه کل امت را نابود کنند.