تبدیل ترس پس از مرگ به ترس از آینده!
«باومن» در کتاب «Liquid Fear» به این نکته اشاره می‌کند که دولت جدید و فلسفه‌های مادی با همه ادیان و فلسفه‌های متافیزیکی (مابعدالطبیعی) مخالفت می‌کنند و سعی کرده‌اند انسان را از آن‌ها محروم کنند، به این بهانه که دین برای انسان چیزی جز ایجاد یک ترس توهمی نسبت به احوال پس از مرگ ندارد و این ترس نیز زندگی فرد را مختل می‌کند و او را از زندگی عادی باز می‌دارد؛ بنابراین انسان خود را از این گونه افکار دینی رها کند تا بتواند عادی زندگی کند.
اما اتفاقی که افتاد این بود که این فلسفه‌ها و دولت جدید تلاش کردند تا این ترس را از ترس زندگی پس از مرگ به ترس از آینده تغییر دهند. برای تامین آینده‌ی خود نیز باید در درون نظام سرمایه‌داری کار می‌کردند و مشتری خسته‌ی بازار مادی می‌شدند و منافع آن هم برای طبقه‌ی کوچکی از سرمایه‌داران و حاکمان طمع‌کار بود.
«باومن» خاطرنشان می‌کند که این تغییر ترس‌های انسان را از بین نبرد، بلکه آن‌ها را به گونه‌ای تغییر داد که به نفع طبقه‌ی کوچک بالا باشد، به این ترتیب بازار این ترس ادامه یافت و خریداران بسیاری را به خود جذب کرد. بنابراین آن‌ها به این فکر کردند که برای افزایش مشتریان، نه تنها باید به فکر گسترش ترس مادی بود، بلکه باید به مشتریان و خریداران القا کرد تا تقاضای آن‌ها برای این نوع ترس مادی افزایش یابد. بنابراین آن‌ها شروع به پر کردن ذهن مردم با نمادها، افکار و رویاهای مختلف در مورد این موضوع کردند.