ولی شما زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح می‌دهید

به‌ إذن الله متعال، پس از صد سال دیگر همه‌ی ما با دوستان و نزدیکانمان در زیر زمین هستیم و سرنوشت ابدی ما به وضوح در جلوی چشمانمان است، ثروت و سامان و شغل‌مان به دیگران تعلق پیدا می‌کند که هیچ چیزی از ما به یاد ندارند، کدام یک از ما به پدر و پدربزرگش فکر می‌کند؟!

تبدیل به یک خط در حافظه‌ی برخی از مردم می‌شویم، اسم و قیافه‌هایمان به فراموشی سپرده می‌شود، پس چرا ما به افکار مردم در مورد خودمان، آینده‌ی ثروت و سامانمان و نیز خانواده‌های خود اهمیت می‌دهیم؟! همه‌ی این‌ها پس از صد سال، هیچ ارزشی نخواهد داشت، وجود ما به اندازه‌ی رعدوبرقی در عمر این جهان است که در یک چشم به‌هم‌زدن ناپدید می‌شود.

پس از ما، ده‌ها نسل دیگر می‌آیند و به سرعت جهان را ترک می‌کنند و پرچم را به نسل بعدی تسلیم می‌کنند بدون اینکه یک چهارم از رویاهایشان تحقق پیدا کند!پس بیایید اندازه و زمان واقعی خود را در این جهان بدانیم، چون خیلی کوچک‌تر از آن چیزی است که تصور می‌کنیم. پس از صد سال، در میان تاریکی و سکوت، درمی‌یابیم که جهان چقدر بی‌ارزش بود، رویاهایمان چقدر مسخره بود، تمنا می‌کنیم زندگی خود را برای اهداف بزرگ و جمع‌آوری نیکی و توشه، به ویژه در صدقه‌ی جاریه سپری می‌کردیم.

ای برادر مسلمانم، از آنجا که هنوز عمرمان باقی‌ست پس بیندیشیم و در خود تغییر ایجاد کنیم، این سفری است که از پشت پدر به شکم مادر شروع می‌شود، و از شکم مادر نیز به پشت زمین، از پشت زمین به زیرزمین، و همچنین از زیرزمین به روز حضور و حساب! در همه‌ی ایستگاه‌ها چیزهای عجیبی می‌بینید، همچنین در نهایت مأوای‌مان یا بهشت است و یا جهنم. 

برادر مسلمانم، از دو نفر بسیار متأسفم؛ مردی که فقط به هنگام مرگش به مسجد می‌رود، و دیگری زنی است که خود را جز با کفن نپوشانده است، ما چقدر غافل هستیم و تا کی اینطور ادامه خواهیم داد؟

این یک واقعیت تلخ است؛ به موقع خود را برای رفتن به سر کار آماده می‌کنیم، و پیش از زمان موعد در فرودگاه حاضر می‌شویم، برای رفتن به بیمارستان به موقع خود را آماده‌ می‌کنیم، اما به هنگام نماز می‌خوابیم و می‌گوییم: «خواب ما سنگین است».

بلکه حقیقت همانطوری است که خداوند می‌فرماید: ‏﴿بَلۡ تُؤۡثِرُونَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا﴾
«‏بلکه بنا به سرشت انسانی زندگی دنیا را که محسوس و نقد است، بر زندگی آخرت که نامحسوس و نسیه است، ترجیح می‌دهید و برمی‌گزینید».‏

این یک درس برای من و شما و کسانی است که بعد از ما می‌آیند، خدایا ما را عاقبت‌بخیر بگردان. آمین