بۆ ئەوانەی شەرەفی ئوممەتتان لەکۆڵ ناوە
بۆ ئەوانەی شەرەفی ئوممەتتان لەکۆڵ ناوە
کاتێک بە جامانەیەکی تۆزاوی و نەعلێکی دڕاو و جەستەیەکی لاواز، به نیگایەکی ماندووەوە لە ناو سکی زەوی و لە قووڵایی تونێلێکەوە هەڵدەقوڵێن، ئەوانەی لە دوورەوە سێبەرەکانتان دەبژێرن، بە بەرخۆیانەوە دەچرپێنن: "چارەنووسیان هەر شکست و خۆبەدەستەوەدانە." سا ئەگەر بە چەکی نوێ و جلوبەرگی کەشخە و ورەیەکی خۆتانئاسا پۆڵایینەوە دەربکەون، دەڵێن: "ئەمە نمایشە، بەکرێگیراوی فڵان و فیسارن!".
ئەگەر شەڕ ڕابگرن تا هەناسەیەکتان بێتەوە بەر و ڕیزەکانتان ڕێک بخەنەوە، هاوار دەکەن: "ئەوەتا، بینیتان چۆن بەئاسانی خوێنی شەهیدانیان فرۆشت؟!"، خۆ ئەگەر بشفەرموون تا دوا هەناسە دەجەنگین، دەڵێن: "چەند بێباکن، گوێ بە ئازار و برسێتیی خەڵک نادەن!".
ئەگەر لە تاریکیدا چاوەڕوان بن تا زەفەریان پێ ببەن، دەڵێن: "ترسنۆکن."، ئەگەریش وەک بروسکە لێیان بدەن و زەوی لەژێر پێیاندا بهەژێنن، دووڕووانە هاوار دەکەن: "قومار بە ڕۆحی خەڵکەوە دەکەن!".
با جیهان لەسەر شاشەکانەوە سەیری ڕووداوەکان بکات. با شیکەرەوەکان هەر بڵێن ...، ئەوان یارییەکە شیدەکەنەوە، ئێوە یاساکانی یارییەکە دەنووسنەوە.
ئێمە بینیمان چۆن یەکێک لە ئێوە، بە پێی پەتی و کڵاشینکۆفێکەوە ئەهریمەنێکی پۆڵایینی ڕاو دەنا
یەکێکی ترتان، بە هێمنی لە دەرگای دەبابەکەی دا و بەتینی ئاگری تۆڵە دایپڵۆساند، ئەو لە «مەودای سفر»دا، ترسیشی گەیاندە سفر.
ئێمە سێگۆشە سوورەکەتان دەبینین، ئەو سێگۆشەیەی تەنیا نیشانەیەک نییە بۆ ئامانجێک، بەڵکوو پەنجەی قەدەرە کە دەڵێت: "کاتی تۆ تەواو بوو."
ئێمە هاواری (اللە اکبر) دەبیستین کە لەگەڵ گڕی ئاگری تۆڵەدا ئاوێتە دەبێت و سروودی عیززەت و شکۆ دەچڕێت.
ئەو نهێنییەی جیهانی سەراسیمە کردووە، ئەو بزەیەی سەر لێوتانە. ئەو بزەیەی پێش دانانی بۆمبەکە و ئەو بزەیەی دوای تەقینەوەکە. ئەو بزەیە وەڵامی هەموو پرسیارەکانە، دەڵێت: "ئێمە شەڕی زەوی ناکەین، ئێمە ڕێگای ئاسمان دەگرینەبەر.".
ئێوە چیرۆک نین بگێڕدرێنەوە، ئێوە ئەو ئەفسانەیەن کە مێژوو لە ئاستیدا سەر دادەنەوێنێت. ئێمەش لە پشت شاشەکانەوە، ئاگری بێدەسەڵاتیی دڵمان دەسوتێنێت. حەسرەت هەڵدەکێشین کە دەستمان ناتاتگاتێ تا تۆزی سەر شانەکانتان بکەینە کلی چاومان و دەست و قاچە ماندووەکانتان ماچ بکەین، گیانمان بکەینە قەڵغانی سەنگەرەکانتان ...
خۆزگە ئەم حەسرەت و ئاخە لە ڕۆژی خۆیدا دەبووە شەفاعەتکارمان! خۆ ئەگەر شەرمەزاریی و دەستەوسانی شاخی لە مرۆڤ بڕواندایە، ئەوا شاخی ئێمە لە ئاسمان گیر دەبوو، هێندە لە دەستەوسانیمان شەرمەزارین.
بۆ ئێمە، ئێوە چی بکەن هەر ڕاستە، چی بڵێن حەقیقەتە، گرنگ ئەوە نییە ئەنجامەکان چۆنن، گرنگ ئیرادە و مانەوەتانە. سا ئەوەی لەم بارودۆخەدا ڕەخنەتان لێ بگرێت، خاترجەم بن یان دوژمنە یان نەفامە. بەخوای گەورە، لەم سەردەمی فێڵ و درۆیەدا، ئێوە ڕوونترین ئایەتن، ڕاستگۆترین بەڵێنن.
دڵمان لەگەڵتانە، زمانمان دوعاتان بۆ دەکات و، گیانمان بە فیدای ئەو خاکە بێت کە پێ پەتییەکانی ئێوە بەسەریدا گوزەر دەکات.
بڕۆن، چونکە خودا پشتیوانتانە، سەرکەوتن هاوپەیمانتانە، بەهەشت چاولەڕێتانە. ئێمە هیچ شتێکتان لێ نابینین جگە لەوەی خودای پێڕازییە و چاوی ئیمانداران پێی گەشاوەیە.
«سەنا»
#ئاستانە_Astana